Skandal w Komendzie Miejskiej Policji we Wrocławiu. W nocy z piątku na sobotę na stanowisku dowodzenia, gdzie policjanci odbierają zgłoszenia z numerów alarmowych, pracowali kompletnie pijani funkcjonariusze!
Jak nieoficjalnie dowiedział się Fakt, istnieje podejrzenie, że być może nawet przez kilka godzin tej nocy mieszkańcy 700-tysięcznego miasta nie mogli się dodzwonić na numer alarmowy 997. Jeden z dyżurnych już został zatrzymany. Tomasz T. miał 3 promile alkoholu. Drugi oficer... uciekł podczas badania krwi! Udało się go zatrzymać dopiero po kilkunastu godzinach.
To prawdziwa groza i totalny brak odpowiedzialności. Kiedy w nocy ktoś zadzwonił na numer alarmowy, odebrał kompletnie pijany i bełkoczący w słuchawkę dyżurny. Jak udało nam się ustalić, to osoba, która dzwoniła, powiadomiła komendę główną w Warszawie. A funkcjonariusze z centrali wysłali do pijanych oficerów wydział kontroli. Pierwszy z imprezowych dyżurnych - Tomasz T. trafił do Izby Wytrzeźwień z wynikiem 3 promili alkoholu. Drugi z nich uciekł podczas badania krwi. Policjanci szukali go kilkanaście godzin i zatrzymali w sobotę późnym wieczorem.
Policja niechętnie udziela jakichkolwiek informacji w tej sprawie. Krzysztof Zaporowski (37 l.) z biura prasowego Komendy Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu, dość lakonicznie odpowiadał na nasze pytania.
– Potwierdzam, że prowadzimy postępowanie wyjaśniające w tej sprawie. Istnieje podejrzenie, że dwóch funkcjonariuszy pracujących na stanowisku dowodzenia, było pod wpływem alkoholu. Potwierdzam również, że jeden z nich był przez nas poszukiwany w sobotę – mówi.
Zaporowski nie chce powiedzieć, w jakich okolicznościach sprawa się wydała oraz przez ile godzin telefon alarmowy był właściwie bezużyteczny. Nie powiedział też, ile osób tej nocy przebywało na stanowisku dowodzenia. Tego wieczoru osobisty nadzór nad służbą miał sam komendant miejski policji inspektor Mirosław Potocki. To on miał obowiązek kontrolować policjantów na służbie. Jeśli potwierdzi się, że funkcjonariusze nie odbierali tel. 997, mogą usłyszeć nawet prokuratorskie zarzuty – sprowadzenia powszechnego niebezpieczeństwa zdrowia i życia mieszkańców Wrocławia.
Za http://nasygnale.pl/kat,1025343,title,Skandal-Urzadzili-libacje-na-komisariacie,wid,12872653,wiadomosc.html?ticaid=6b4bb
Libacja na komendzie
Relacja aktywisty aresztowanego 11.11 w Warszawie
Około godziny 15.00 faszyści zaczęli energicznie maszerować w naszym kierunku, nie pozostawiając żadnych wątpliwości co do swoich zamiarów, kiedy podeszli bliżej zaczęli ciskać w tłum kamieniami i butelkami. Było ich około dwustu, nas niecała setka. Pomiędzy nimi a nami nie znajdowały się żadne siły policji i nie pozostało nam nic innego jak zmierzyć się z agresywnym tłumem. Na ich drodze demonstranci rzucili stojące w pobliżu kontenery ze śmieciami. Dopiero w tym momencie „zomowcy” [żargon własny policji] rzucili się z pałkami na jedną i drugą stronę. Powstał ogromny zamęt, w wyniku którego zostałem rzucony na ziemię przez „zomowców”. Policjant wykręcił mi ręce, a następnie zaczął okładać mnie leżącego pięścią po głowie. Nie przestał, nawet wówczas kiedy założył mi już kajdanki. Policjant przez radio wezwał swych ludzi i razem z nimi zaciągnęli mnie do jednego z radiowozów stojących na Kapitulnej. Tam zostałem pchnięty na podłogę pojazdu.
Myślałem, że w tym momencie koszmar ten się dla mnie skończy. Jednak ten sam policjant, który dokonał zatrzymania, wszedł do radiowozu zatrzaskując drzwi i kiedy próbowałem się podnieść, aby usiąść na siedzeniu, krzyknął, że teraz to on dopiero mi pokaże i zaczął mnie bić. Któryś z jego kolegów, z początku próbował go powstrzymać, mówiąc, żeby dał mi już spokój, ten jednak zachowywał się jakby był w amoku i nie przestawał mnie uderzać. Leżałem na podłodze radiowozu, mając ręce skute z tyłu kajdankami, zupełnie bezbronny i ubezwłasnowolniony, przerażony tym co się dzieje. Policjant klęczał jednym kolanem na moim karku, tak że nie mogłem się w żaden sposób zasłonić. Pomiędzy ciosami próbowałem mówić mu, że to przecież nic osobistego, krzyczałem: „ratunku!”, powtarzałem: „proszę, przestań mnie bić”, potem już tylko jęczałem z bólu, mając nadzieję, że zemdleję. Nic nie skutkowało. Inni policjanci wzywani byli do akcji i w rezultacie za wyjątkiem kierowcy, zostałem sam z sadystą. W pewnym momencie wyciągnął mi z kieszeni dowód osobisty i widząc, że pochodzę z innego miasta, krzyczał do mnie: „po chuj tu przyjeżdżałeś pedale!”. Kiedy z tego wszystkiego się spierdziałem, zaczął wrzeszczeć: „co jest kurwa, co tak jebie, zesrałeś się szmato?!?” i bił mnie tym mocniej po głowie.
Leżałem zupełnie sterroryzowany. Z zewnątrz dochodziły mnie odgłosy walk ulicznych. Policjanci gorączkowo próbowali wydostać się radiowozem z Kapitulnej. W końcu przyjechała więźniarka. Radiowóz, w którym byłem, podjechał najbliżej jak mógł więźniarki. Zomowcy, ciągnąc mnie za nogi, wywlekli mnie z auta. Z trudem stałem na nogach. Policjanci popychali mnie między sobą i okładali pięśćmi po głowie na dystansie tych około dziesięciu metrów jakie dzieliło nas do wejścia więźniarki, wskrzeszając znaną mi tylko z opowieści z PRL-u „ścieżkę zdrowia”. Dopiero po dojściu do samochodu przestałem być bity. Jednak, gdy policjant w środku zaczął mnie wypytywać, czy jestem z ONR-u, czy „od anarchistów”, a ja odpowiadałem konsekwentnie, że odmawiam składania wyjaśnień jeden z dowódców zapytał się z przodu „co jest kurwa, fika? Jeszcze mu mało?”. Do więźniarki ładowani byli kolejni ludzie. Z początku byłem zupełnie zdezorientowany, gdyż pierwszym po mnie zatrzymanym był jeden z naszych przeciwników. Ręce miał w przeciwieństwie do mnie wolne i obawiałem się, że wpuszczają go w ten sposób tylko po to, by ten także sobie na mnie „poużywał”. Ten jednak widząc mój stan, przestraszony sam założył ręce do tyłu. Przy innych uczestnikach marszu nacjonalistów wiezionych ze mną na komisariat na Wilczej znaleziono między innymi młotek (jak tłumaczył się posiadacz: „do samoobrony”) i nóż. Jeden z nich miał zupełnie zakrwawioną twarz i ręce.
Na Wilczej zostaliśmy zaprowadzeni wszyscy do sali konferencyjnej komisariatu. Policjanci hurtem sporządzali protokoły zatrzymania. Nikt, z tego co wiem, nie został wówczas pouczony o przysługujących mu prawach. Policjanci wypytywali się kolejno o nasze dane osobowe, nie bacząc zupełnie, że mogły być one usłyszane przez ludzi z drugiej strony. Ja, swoje dane, wręcz wyszeptałem do ucha policjantki. Andrzej S. (antyfaszysta) natomiast zrobił o to awanturę. Z początku inspektor policji wrzeszczał na niego i wygrażał się, w rezultacie jednak dane Andrzeja zostały spisane w innym pomieszczeniu. Zarzuty policja ustalała sugerując się bardziej statystyką niż realnymi przesłankami. Większość nacjonalistów otrzymało mandaty w wysokości dwustu złotych z art.50 KW, które przyjęli i zaraz potem zostali wypuszczeni. Policjanci mieli świetne humory, co chwilę słychać było ich głośny śmiech, sypali żarcikami. Miny zrzedły im dopiero wówczas, gdy Andrzej głośno zaczął się skarżyć na zbyt ciasno założone plastikowe obręcze, którymi byliśmy skrępowani. Nazywał to torturowaniem ludzi a nie ubezwłasnowolnieniem. Po pewnym czasie więc policja zamieniła nam je „łaskawie” na kajdanki.
Pomimo, że domagałem się oględzin lekarza, pomocy lekarskiej udzielono mi po paru godzinach, dopiero wtedy, gdy pogotowie przyjechało do pana Roberta Biedronia. Resztę tego wieczoru spędziłem na badaniach w szpitalu Banacha. Na komisariat na Wilczej w asyście policji, dowieziono mnie dopiero około godziny 22. W celi przejściowej zobaczyłem wówczas sześciu antyfaszystów skarżących się, że chociaż siedzą tam kilka godzin, nie mają żadnych kocy, nie dostali nic do picia, nie pozwalano im także udać się do toalety. Wówczas też dostałem kopię protokołu zatrzymania sporządzonego bez mojego udziału. Noc spędziłem na dołku, na ulicy Jagiellońskiej, gdzie dostałem się, będąc wieziony tajniacką furą 130 km na godzinę po nocnej Warszawie, przejeżdżając nie raz na czerwonym świetle.
Nazajutrz przywieziono mnie z powrotem na ulicę Wilczą na przesłuchanie. Podejrzewany jestem o naruszenie nietykalności osobistej funkcjonariusza w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych. Po paru godzinach powtarzania co rusz, że odmawiam składania wyjaśnień, po dokonaniu zdjęć przez techników kryminalistyki i potwierdzeniu miejsca pobytu, zostałem wypuszczony na wolność.
Z informacji jakie zebrałem, policjantem, który mnie katował był młodszy aspirant z kompanii szóstej Kamil Sądej.
źródło: rozbrat.org
Tak oszukuje polska policja. To powszechne
Nikt nie może ich kontrolować.
Aż 250 tys. funkcjonariuszy służb mundurowych siedzi na zwolnieniach lekarskich. Być może fałszywych, bo nikt nie ma prawa ich kontrolować.
Nie płacą składek emerytalnych i nie podlegają pod ZUS, więc nie można ich sprawdzać - donosi "Gazeta Wyborcza".
Tymczasem w wielu przypadkach zamiast na chorobowe, faktycznie mundurowi jadą na urlop wypoczynkowy. Bawią się, albo dorabiają.
Na zwolnieniu dostają 100 proc. pensji (cywil na zwolnieniu dostaje tylko 80 proc.) oraz wszelkie nagrody i dodatki - informuje gazeta.
Resort zna problem. Ale na razie nie robi nic.
Zarzuty zdecydowanie za to odrzucają strażacy.
Zwykli strażacy lewych zwolnień nie biorą. Kto twierdzi inaczej, ten nas obraża - mówi Robert Osmycki, przewodniczący Krajowej Sekcji Pożarnictwa NSZZ "Solidarność".
Tymczasem sami specjaliści od ubezpieczeń stwierdzają, że trzeba po prostu zmienić prawo, by ZUS również mógł kontrolować mundurowych.
http://www.sfora.pl/Tak-oszukuje-polska-policja-To-powszechne-a26009
Nocna bijatyka w taksówce. Kierowcę atakował policjant
Gdański funkcjonariusz, który bił i dusił taksówkarza od miesiąca nie poniósł żadnej kary. Prokuratura stwierdziła, że zachowanie policjanta było naganne, ale komendant miejski wciąż zastanawia się, czy wyciągać jakiekolwiek konsekwencje.
Na początku września pan Adam - taksówkarz z kilkuletnim stażem - został zaatakowany przez mężczyznę, którego wiózł w nocy z centrum Gdańska na Zaspę. Poszło o zbyt wysoki, zdaniem pasażera, rachunek. Gdy taksówkarz zażądał 50 zł, mężczyzna odliczył taka kwotę, ale po chwili stwierdził, że wcześniej za przejazdy po tej samej trasie płacił mniej.
- Był pijany, wyrwał mi 10 zł i zadał trzy ciosy w twarz. A potem zaczął dusić. Gdy złapałem za pojemnik z gazem pieprzowym, wyjął odznakę. Powiedział, że nie ma potrzeby wzywać radiowozu, bo policja jest na miejscu. I wysiadł z samochodu - mówi taksówkarz.
Zszokowany kierowca pojechał do szpitala zrobić obdukcję. Lekarz stwierdził ślady duszenia i stłuczone kości policzkowe. Z tym mężczyzna udał się do prokuratury, żeby zgłosić rozbój.
Kilka dni po wszczęciu postępowania policjant sam się zgłosił do Prokuratury Rejonowej Gdansk-Oliwa. O tym, że może być poszukiwany przeczytał w internecie na jednym z policyjnych portali. Śledczy nie ujawniają jednak, jakie złożył wyjaśniania.
A pod koniec września postępowanie zostało formalnie umorzone.
- Zachowanie policjanta było bez wątpienia naganne. Badający sprawę prokurator po przeanalizowaniu wyjaśnień obu mężczyzn doszedł jednak do wniosku, że nie doszło do rozboju ani innego przestępstwa ściganego z urzędu - mówi Cezary Szostak, szef Prokuratury Rejonowej Gdansk-Oliwa.
W ocenie prokuratury nie ma jednak wątpliwości, że wobec taksówkarza policjant użył przemocy oraz go znieważył. Dlaczego więc sprawa trafiła do kosza?
- Nie ma świadków ani innego dowodu, że doszło do rozboju - czyli, że policjant zabrał taksówkarzowi pieniądze albo jakąś inną rzecz. Takie czyny jak znieważenie oraz spowodowanie obrażeń ciała, które trwały poniżej siedmiu dni, ścigane są jedynie z oskarżenia prywatnego - mówi prokurator.
Po umorzeniu postępowania do Komendy Miejskiej Policji w Gdańsku wpłynęła z prokuratury informacja o zdarzeniu z udziałem funkcjonariusza.
- Uznaliśmy, że jego przełożony powinien o wszystkim się dowiedzieć. Decyzję co do ewentualnej odpowiedzialności służbowej sprawcy pozostawiliśmy komendantowi gdańskiej policji - dodaje Cezary Szostak.
Magdalena Michalewska, rzecznik KMP: - Sprawa jest wyjaśniana przez komendanta, młodszego inspektora Zbigniewa Pakułę, który musi mieć jasny obraz. Do czasu uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu, komendant postanowił wstrzymać się z decyzją, czy zostanie wszczęte postępowanie dyscyplinarne przeciwko funkcjonariuszowi [mogłoby ono zakończyć się wydaleniem ze służby - red.].
Taksówkarz nie zdecydował jeszcze, czy wniesie oskarżenie prywatne oraz czy odwoła się od decyzji prokuratury, bo nie otrzymał dotąd pisemnego uzasadnienia o umorzeniu śledztwa.
Źródło: Gazeta Wyborcza Trójmiasto
http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80273,8579743,Nocna_bijatyka_w_taksowce__Kierowce_atakowal_policjant.html
Historia Przemysława Błońskiego
Link do poniższego artykułu otrzymaliśmy od matki zamordowanego mężczyzny. Całość przeczytasz na forum Prawda2.info.
29-letni mieszkaniec Olsztyna 
Choć olsztyńska prokuratura umorzyła sprawę już po trzech miesiącach, a sąd już dwukrotnie oddalił pozew matki ofiary przeciw zabójcy, okoliczności sprawy warte są tego by poświecić im co najmniej ten jeden artykuł.
1. Oficjalna wersja
1.1. Przedstawienie sprawy w mediach
- Gazeta Olsztyńska (link)
Pomimo, że śmierć Przemka wydarzyła się po godzinie 20:00 już tego samego wieczora lokalne media przedstawiały szczegółowo przebieg wydarzeń.Około godziny 21 policjanci jadący w nieznakowanym samochodzie zauważyli białego Forda Escorta - mówi Anna Siwek z zespołu prasowego Komendy Wojewódzkiej Policji. - Jechał ulicą Wilczyńskiego szybko i bardzo niebezpiecznie.
W okolicach sklepu Max Duet na ul. Kanta Ford zjechał na chodnik, rozganiając pieszych. Wtedy policjanci wystawili na dach koguta. Na 29-letnim Przemysławie B. próba zatrzymania nie wywarła większego wrażenia. We krwi miał prawie 3 promile alkoholu, a w pamięci świeże wspomnienia 2002 roku, kiedy za jazdę po pijanemu na 12 miesięcy stracił prawo jazdy. Skręcił więc w osiedlowe uliczki w nadziei, że tam zgubi pościg. Gdy to się nie udało, chciał rozstrzygnąć pojedynek na dłuższym dystansie. Wjechał więc na drogę prowadzącą do Bartąga. W tym czasie goniły go już jednak dwa policyjne auta, którym Escort obciążony trzema osobami nie był w stanie uciec.
- Zatrzymał się kilka kilometrów od Olsztyna na skrzyżowaniu z drogą wiodącą do Bartążka - mówi Anna Siwek. - Gdy funkcjonariusze wysiedli ze swoich wozów i pobiegli w jego stronę, on nagle wrzucił wsteczny i usiłował ich rozjechać. Jeden z policjantów zaczął strzelać. Wtedy kierowca wrzucił jedynkę i ruszył ostro do przodu.
Policjant oddał trzy strzały. Jeden z pocisków rozbił lewą tylną szybę w Eskorcie i trafił kierowcę prosto w głowę. Chwilę potem samochód uderzył w drzewo. Ciężko ranny kierowca został przewieziony prosto na salę operacyjną w szpitalu wojewódzkim. - Lokalna TVP (link)
Następnego dnia wiadomości olsztyńskiej TVP INFO nie były już takie stanowcze w opisywaniu tego co zaszło. Można wręcz odnieść wrażenie, że w przeciwieństwie do swoich kolegów z przytoczonej Gazety Olsztyńskiej starali się zachować obiektywne podejście do tematu. - Forum Policyjne (link)
Niemały rozgłos nabrała natomiast ta sprawa na Internetowym Forum Policyjnym gdzie koledzy zabójcy gromko oklaskiwali, ich zdaniem, wzorowo przeprowadzoną akcję. Zachęcam do dokładniejszego przejrzenia tego wątku - doskonale przedstawia obraz polskich policjantów.
Oto przykładowa wypowiedź:Z tego co słyszałem chłopaki nie będą mieli problemów za nieuzasadnione użycie broni. I BARDZO DOBRZE!!! Chciałbym tylko aby ten gnój przez którego muszą się tłumaczyć przeżył i prorok się nim zajął. HIENY, MORDY W KUBEŁ!!! CHŁOPAKI ZROBILI CO DO NICH NALEŻAŁO! ZAJMIJCIE SIĘ AFERAMI POLITYCZNYMI A POLICJANTAMI KTÓRZY NARAŻAJĄ SIEBIE I SWOJĄ RODZINĘ W IMIĘ OJCZYZNY!
Tyle mam do powiedzenia na ten temat.
a prusak jeżeli nie jest hieną to się na mnie nie obrazi.
CHWDP- Chawała Wszystkim Dzielnym Policjantom
>>>Czytaj dalej
Policja skatowała chorego na śmierć
Pan Grzegorz chorował na schizofrenię od lat, ale nie zachowywał się agresywnie aż do feralnego dnia. Wtedy nastąpiło gwałtowne pogorszenie jego stanu i zaatakował osoby z rodziny. Te wezwały policję, aby obezwładniła mężczyznę i odwiozła do szpitala, uprzedzając, że jest chory. W międzyczasie rodzinie udało się częściowo go unieszkodliwić.
- Zaufaliśmy policji, że Grześka wyprowadzą zaraz, bo wiedzieliśmy, że jest chory - mówi Krzysztof Bryniarski, kuzyn Grzegorza. - Policja wywaliła drzwi i kazali mu się kłaść na ziemię. A on z tego strachu biedny, nie wiedział co robić. Bronił się przed nimi, a oni go bili tymi pałami. Bili go na zmianę. Zatłukli normalnie jak psa i koniec! - mówi Krzysztof Żółtek, świadek zdarzenia.
- Pałka nie służy do obezwładniania. Pałka jest narzędziem odstraszania, obrony. Nie może doprowadzić do obezwładnienia. Pałką możemy zatłuc kogoś - mówi prof. Bohdan Wasilewski z Instytutu Psychosomatycznego w Warszawie.
Cały program można obejrzeć na stronie Interwencji.
za: Cia.bzzz.net
Policja: Zatrzymana sama pobiła się na komendzie
Dziś kierownictwo lokalnej policji stwierdziło, że zatrzymana sama się pobiła na komendzie. - Policjanci twierdzą, że kobieta sama uderzała głową o ścianę w komendzie. Oświadczyli też, że obrażenia, jakie ma na ciele, są skutkiem tego, że sama rzucała się po podłodze - powiedział lokalnej Gazecie Wyborczej komendant Dymek. Wcześniej Dymek podważał, że w ogóle kobieta miała obrażenia pytając: "Skoro ta kobieta została tak pobita, to dlaczego lekarz jej nie udzielił pomocy, gdy policjanci z nią przyjechali na pogotowie?"
Jabłońska jest w szoku, gdy słyszy wersję policjantów. - Miałam cały czas skute ręce do tyłu. Po co miałabym sobie wyrządzać obrażenia na ciele? Nie jestem samobójczynią. Od czego mam ślady duszenia? Od czego mam obrażenia za kolanami? Waliłam głową w ścianę, rzucałam się po podłodze, a policjanci stali i patrzyli? Czterech policjantów nie mogło sobie ze mną poradzić? Czy ja jestem Pudzianowskim? Mam nadzieję, że w te kłamstwa nie uwierzą prokuratura i sąd - mówi dziennikarzowi GW pani Małgorzata.
Kierownictwo policji w Jarosławiu mówi, że jedyne, co można teraz zarzucić policjantom, to uchybienia.
za: Cia.bzzz.net
Posty
